
Gdy jej ojciec umiera, życie Dovile zostaje wywrócone do góry nogami. Kobieta nie ma jednak czasu go opłakiwać, bo musi pilnie zająć się organizacją pogrzebu. Dovile chce, aby pogrzeb wyglądał idealnie: próbując zadbać o każdy szczegół, wikła się w coraz bardziej dziwaczne sytuacje. Zaczynają ją doganiać wspomnienia z dzieciństwa. Rozwiązywanie problemów związanych z pogrzebem jej ojca staje się formą jej własnej terapii, co pozwala trzymać ponure myśli na dystans. Radość ze zorganizowania "udanego" wydarzenia umożliwia choćby na krótką chwilę stłumić poczucie żalu. Ten uczuciowy paradoks staje się osią dramatyczną całego filmu.
Agnė Misiūnaitė
Dovilė

Nelė Savičenko
Dovilė's Mom

Kęstutis Jakštas
Tadas

Inga Maškarina
Zita
Romuald Lavrynovič
Vladislavas

Laima Akstinaitė
Milda
Aldona Janušauskaitė
Baba

Šarūnas Puidokas
Uncle Artūras

Vaidotas Martinaitis
Priest

Augustė Šimulynaitė
Eglė

Sofija Gedgaudaitė
Rasa
Ieva Kaniušaitė
Sound Designer